یادنامه شهید آماده برای چاپ

هنوز منتظریم ، شاید که بیایی یا بیابیم

سلام 

از همه عزیزانی که خاطره ای از شهید جاوید الاثریا شناختی از افراد عکس ها دارند، درخواست دارم مرا یاری دهند.

شهید جاوید الاثر ابوالفضل (داوود)رضایی در کنار بستر یکی از رزمندگان ، احتمالا کردستان . در صورت شناخت از محل تصویر یا از نفر دوم در تصویر، مارا یاری فرمائید.

مرگ اگر مرد است گو نزد من آ         تا در آغوشش بگیریم تنگ تنگ

من ز او عمری ستانم جاودان        او ز من دلقی بگیرد رنگ رنگ

عکس مربوط به سال های 64-65-66 در مناطق عملیاتی است و شهید جاوید الاثر ابوالفضل( داوود) رضایی اخرین نفرسمت راست عکس پشت سر دیده می شود.در صورت داشتن اطلاعات از محل عکس یا شناختن افراد در تصویر ، یاریمان فرمائید.

اقتلونی اقتلونی یا شقات   انَّ فی قتلی حیاتٌ فی الحیات

(مولوی)

شهید جاوید الاثر که از اعضای افتخاری سپاه اسلام شهر بود، مدتی را به کار تبلیغاتی و تکثیر نوارهای سخنرانی و مذهبی در تبلیغات سپاه پرداخت و همزمان در پایگاه بسیج مسجد ابوذر سلطان آباد به فعالیت های شبانه می پرداخت .مراسم های حنابندان در منزل و خواندن نماز شب و روزه های بین الایام ، آتش درونی او را نه که کاهش نمی داد بلکه روز بروز افزونتر می نمود.قد داشت از پدر ومادر بدون رنجش ، جواز حضور در جبهه را بگیرد.ولی عاطفه ومحبت حاکم بین مادر و فرزند از طرف مادری که بعد از نماز شب به دور فرزند می چرخید و دعا می گفت ، قدرت چنین درخواست را از او سلب می کرد، بنا را به اجرای شوخی های روزانه گذاشت تا موفق شد اولین رضایت را کسب کند. عازم کردستان می شود.

با توجه به شرایط حاکم به منطقه و بی خبری از فرزند ، خانواده را دلنگران وپدر برای یافتن فرزند قصدعزمت به کردستان می کند، همزمان نامه ای واصل می شود که حاکیست: پدر چون پولی ندارم امکان خرید بلیط اتوبوس برایم مقدور نیست، اگر توانستی مبلغی پول برایم بفرست تا مرخصی چند روزه بگیرم. اینجا پول هست و فرماندهان می گویند استفاده کنم ولی میدانی که این پول ها بیت المال است و من به خودم اجازه نمی دهم از این پول ها برای خودم بلیط تهیه کنم.پدر به کردستان رفته و با مصایبی فرزند را پیدا می کندوقصد استراحت شبانه درپیش پسرش رامی کند . ابوالفضل عنوان می کند پدر این سنگر ها بدست رزمندگان و برای رزمندگان ساخته شده ، نه برای استفاده دیگران. پدر را به یکی از سنگرهای عمومی و پشتیبانی جنگ هدایت می کند. پدر بعد از پرداخت مبلغی پول ، به خانه برگشته و فرزند نیز چند روز بعد به مرخصی کوتاه مدت می آید.

چو عاشق می شوم گفتم که بردم گوهر مقصود     ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد

(سعدی)

در شب اول بهمن ماه 1347 شمسي در خانه ای کوچک واقع درمنطقه استاد معین فعلی  ، پدرو مادر متدینی، صاحب اولین فرزند خود می شوند و اورا به نام نامی حضرت ابوالفضل (س)، ابوالفضل می نامند ، پدرش غلامعلي که راننده تاکسی ودر بین دوستان و فاميل به شيخ رضايي معروف بود( بدلیل رعایت اصول دینی) و نام مادرش گلبهار اكبري كه بانويي مذهبي و صاحب هيات روزه و مولودي بود.

دوران ابتدايي ابوالفضل در تهران و دوره راهنمايي را مدرسه راهنمايي سلطان آباد رباط كريم ادامه داد. با دوخاوهر کوچکش با محبت رفتار می کرد ولی در مقابل حجاب  انها وترددشان در مسیر مدرسه حساسیت خاصی نشان میداد.در میهمانی های فامیلی ، حاضر به شوخی و خنده با نامحرمان نبود.بیشترین زمان او صرف استماع سخنرانی های  آقای کافی،نوحه های اصیل مذهبی،سخنرانی بزرگان دینی  صرف می شد.

از بدو پيروز ي انقلاب به مردم انقلابي پيوست و بعد از شروع جنگ تحميلي ضمن فعاليت در امر تبليغاتي ، با بسيج مسجد ابوذر سلطان آباد همكاري را شروع نمود.

از تاريخ 10/7/65 تا 12/4/67 به كرات به منطقه جنگي اعزام و چندين بار به شدّت مجروح گرديد ولي زخم ها سر به هم نياورده ، عشق جهاد اورا روانه جبهه هاي حق عليه نبرد مي كرد.

با صبا در چمن لاله سحر می گفتم       که شهیدان که اند این همه گلگون کفنان

(حافظ)